Geschiedenis
Hoe is Common Law ontstaan?
Dat feit is door de eeuwen heen weinig veranderd. Maar de ketenen van onderdrukking over onze mensheid zijn gesmeed door de wapens van geweld en onwetendheid en ze kunnen ongedaan worden gemaakt. Lang voordat heersers de scepter zwaaiden over de mensheid, stelden mannen en vrouwen onderling gewoonten en wetten vast om hun vrede en vrijheden als vrije, zelfbesturende mensen te verzekeren. Ze deden dit vanuit een inherente erkenning van een natuurlijke wet van gelijkheid of goddelijke wet waarbij niemand het recht heeft om te domineren of over anderen te heersen, om meer van de schepping in beslag te nemen dan een ander, of om enig deel van een wereld te bezitten dat gelijkelijk aan alle mensen wordt gegeven. Het is het scheppingsprincipe dat elk geboren kind onvervreemdbare vrijheden heeft die geen enkele autoriteit, wet, regering of religie kan verminderen of afschaffen. Elke macht die dat probeert, is tiranniek en onwettig, zelfs als ze volgens haar eigen wetten opereert – want een dergelijke tirannie is een ontkenning van de natuurlijke orde.
Deze drie grote sociale principes komen voort uit een dergelijke natuurwet:
Alle dingen bestaan en worden gemeenschappelijk gehouden.
Door de natuurtoestand heeft niemand meer aanspraak op de aarde en haar rijkdom dan een ander, zoals opgemerkt door een grondlegger van het moderne recht, Thomas Hobbes: Ik toon in de eerste plaats aan dat in de natuurlijke staat van de mens ( welke staat we terecht de natuurstaat mogen noemen) hebben alle mensen gelijk recht op alle dingen. (Leviathan 1651)
Bij uitbreiding heeft niemand enig natuurlijk gezag over een ander.
In de woorden van Jean-Jacques Rousseau in ‘The Social Contract’ (1762): "Aangezien niemand een natuurlijke autoriteit heeft over zijn medemens en geweld geen recht schept, moeten we concluderen dat verbonden de basis vormen van alle legitieme autoriteit onder mensen."
De wet doet niemand kwaad.
( Actus Regis Nemini Facit lnjuriam )
Voortkomend uit de natuurlijke wet van gelijkheid en harmonie, kan niemand een ander rechtmatig schaden en als iemand een ander geen kwaad doet, kan hij zich niet schuldig maken aan enige overtreding. John Stuart Mill verwoordde dit principe in zijn werk ‘On Liberty’, waar hij betoogde dat het enige doel waarvoor macht rechtmatig kan worden uitgeoefend over een lid van een beschaafde gemeenschap, tegen zijn wil is om schade aan anderen te voorkomen (1869).
"
“De mens wordt vrij geboren, maar overal is hij geketend.”

Een gelijkwaardig idee werd eerder vermeld in de Franse Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger van 1789 als: “Vrijheid bestaat in de vrijheid om alles te doen wat niemand anders schaadt; vandaar dat de uitoefening van de natuurlijke rechten van ieder mens geen grenzen kent, behalve die welke de andere leden van de samenleving het genot van dezelfde rechten verzekeren. Deze grenzen kunnen alleen bij wet worden bepaald.”
Deze natuurwet is er om de natuurlijke vrede en rechtvaardigheid tussen mensen te handhaven en is hun schild en beschermer tegen onrechtvaardige heerschappij, in plaats van een macht over hen. Binnen de oude tradities van tribale gemeenschappen, vooral in de Angelsaksische wereld, evolueerde deze wet naar wat bekend werd als het gewoonterecht, of de wet van het land of de natuurwet. Het heeft sterke weerklank in de gebruiken van inheemse volkeren over de hele wereld.
Inheemse Volkeren: Two Row Wampum



Two Row Wampum
In 1613 merkten de Mohawks dat mensen onaangekondigd op hun grondgebied kwamen. De bezoekers waren begonnen met het omhakken van bomen en het ontginnen van land voor hun huizen en boerderijen. Zij hadden het land van de Haudenosaunee betreden en bezetten nu enkele van hun lege kamers (land). De nieuwkomers waren vreemd gekleed en hadden haar op hun gezicht. Zij hadden ijzeren potten en pannen en hadden hun gezinnen bij zich. Deze mensen hadden een plek nodig om te wonen. De Mohawks stuurden een loper naar Onondaga om een vergadering van de Haudenosaunee bijeen te roepen.
Tijdens de vergadering werd besproken dat een delegatie naar de plaats moest reizen waar deze mensen zich hadden gevestigd om vast te stellen wat hun bedoelingen waren. Het was moeilijk voor de delegatie. De mensen die zij ontmoetten spraken in een taal die zij nog niet eerder hadden gehoord. Het kostte veel tijd en geduld voordat de twee mensen met elkaar konden beginnen te communiceren.
Na vele discussies werd besloten dat de Haudenosaunee en de Europeanen een manier moesten hebben om elkaar te begroeten wanneer zij elkaar ontmoetten. De kolonisten met hun grote zeilboot vonden dat zij “Vader” moesten worden genoemd en de Haudenosaunee “Zoon”. De Haudenosaunee zeiden dat dit niet zou volstaan. “Wij zullen elkaar aanspreken als ‘Broeders’. Dit laat zien dat we gelijk zijn aan elkaar.”
Toen de Haudenosaunee en de Nederlanders veel over elkaar ontdekten, werd een overeenkomst gesloten over hoe zij met elkaar moesten omgaan en samen moesten leven. Elk van hun manieren zou worden getoond in de paarse rijen die over de lengte van een wampum gordel lopen. “In de ene rij staat een schip met de gebruiken van onze Witte Broeders; in de andere een kano met onze gebruiken. Elk zal zij aan zij de rivier van het leven afvaren. Geen van beiden zal proberen het schip van de ander te besturen.”
De Haudenosaunee en de Nederlanders kwamen drie principes overeen om dit verdrag stand te laten houden. Het eerste was vriendschap; de Haudenosaunee en hun blanke broeders zullen in vriendschap samenleven. Het tweede principe is vrede; er zal vrede zijn tussen hun twee volkeren. Het laatste principe is voor altijd; dat deze overeenkomst voor altijd zal blijven bestaan.
De Nederlanders legden deze overeenkomst vast op papier met drie zilveren kettingen. IJzeren kettingen zouden niet voldoen omdat ijzer roest en na verloop van tijd breekt. Zilver daarentegen kan worden gepolijst en vernieuwd wanneer de broeders elkaar ontmoeten. De Haudenosaunee en de Nederlanders spraken af dit de Zilveren Vriendschapsverbondsketting te noemen.
De Haudenosaunee legden aan de Nederlanders uit dat zij geen papier gebruikten om hun geschiedenis vast te leggen. Zij zouden riemen maken van witte en paarse wampum schelpen. De Haudenosaunee maakten een gordel om deze overeenkomst vast te leggen. De gordel heeft twee paarse rijen die naast elkaar lopen en twee boten voorstellen. De ene boot is de kano met de Haudenosaunee manier van leven, wetten en mensen. De andere is het Nederlandse schip met hun wetten, religie en mensen erin. De boten zullen zij aan zij de rivier van het leven afvaren. Elk volk zal de manier van leven van de ander respecteren en zal zich niet met de ander bemoeien. “Samen zullen wij in vriendschap en in vrede voor altijd reizen; zolang het gras groen is, zolang het water bergafwaarts stroomt, zolang de zon opkomt in het Oosten en ondergaat in het Westen, en zolang onze Moeder Aarde zal bestaan.
Het belang van Two Row Wampum / Gä-sweñta’ vandaag:
De Haudenosaunee zien de Twee Rijen Wampum als een levend verdrag; een manier die zij hebben ingesteld voor hun volk om in vrede samen te leven; dat elk volk de gebruiken van het andere zal respecteren wanneer zij bijeenkomen om oplossingen te bespreken voor de problemen die voor hen liggen.
Two Row Wampum - Video's
Heb je vragen of wil je verbinden?
Als je, na het doornemen van deze website, nog met vragen zit of je wilt verbinden en samenwerken met de mensen in jouw regio? Dan stellen we voor om je aan te melden voor een regio bijeenkomt in jouw provincie.